به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی حیات، در دنیای پرهیاهوی امروز که هر روز موضوعی جدید توجهها را به خود جلب میکند، زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا و تبیین مفهوم ناب ایثار، کاری است که هنرمندان متعهد، سرفصل آن شدهاند. آنها نه تنها در دهههای دفاع مقدس، که امروز نیز با خلق آثار بدیع، رنجها، فداکاریها و شکوه رزمندگان راه عزت را به تصویر میکشند. این گزارش گوشهای از صدای هنرمندان معاصری است که دین خود را به شهیدان با قلم، نت و رنگ ادا میکنند.
محمدرضا فروتن، بازیگر پیشکسوت سینما و تئاتر در گفتگو با خبرنگار ما درباره نقش هنر در تبیین ایثار برای نسل جوان گفت: هنر، زبان جهانی و بیوقفه است. یک فیلم، یک نمایش یا حتی یک تئاتر خیابانی میتواند در یک لحظه، قلب مخاطب را به تسخیر درآورد و حقیقت ایثار را به او بچشاند، حقیقتی که شاید در هیچ کتاب درسی به آن عمق نیابد. وظیفه ما بازآفرینی آن روحیه و آن اخلاص است. ما باید نشان دهیم که شهید، یک قهرمان دستنیافتنی در کتابهای تاریخ نیست؛ او یک انسان با تمام احساسات و دغدغههایش بود که انتخاب بزرگی کرد. این نزدیک کردن قهرمان به مردم، کاری است که فقط از هنر برمیآید.
وی درباره چگونگی بازگویی درد جامعه و شهدا به نسل امروز که شاید درگیر مسائل خود باشد، خاطرنشان کرد: درد از دست دادن عزیز، عشق به وطن، دفاع از مظلوم و ظلمستیزی، مفاهیمی جهانشمول هستند. وقتی ما داستان یک رزمنده را روایت میکنیم، در اصل داریم از «ایثار» به عنوان یک ارزش انسانی حرف میزنیم، نه صرفاً یک رویداد تاریخی. نسل جوان امروز، ظلمستیزی را درک میکند. ما باید نشان دهیم که شهدای ما، بزرگترین ظلمستیزان تاریخ بودند.
سالار عقیلی، خواننده و آهنگساز در گفتگو با خبرنگار ما درباره ظرفیت موسیقی برای انتقال حس ایثار اظهار داشت: موسیقی مستقیمترین راه به قلب است. قبل از اینکه مغز تحلیل کند، دل میشنود و میپذیرد. یک ملودی یا یک قطعه کلامی میتواند فضایی ایجاد کند که مخاطب در آن لحظه، خود را در کنار آن رزمنده ببیند، اضطرابش، امیدش و عشقش را احساس کند. من معتقدم نغمههای دفاع مقدس، «نغمههای عشق» هستند. عشق به خدا، به میهن و به همنوع. این عشق، زبان مرز و زمان نمیشناسد. کار ما زنده نگاه داشتن این نغمههای عشق است تا مبادا فراموش کنیم که آرامش امروزمان، بهای گرانی داشته است.
وی با اشاره به ایجاد جذابیت به این مضامین برای نسل نو، تاکید کرد: باید از قالبهای کلیشهای و تکراری خارج شویم. از تنظیمهای جدید، اشعاری با نگاه امروزی و حتی تلفیق با موسیقیهای دیگر ملل استفاده کنیم تا حرفمان به گوش جهانیان نیز برسد. اما نکته اصلی، خلوص نیت و باور هنرمند است. اگر هنرمند خودش باور داشته باشد، اثرش حتماً بر دل مخاطب مینشیند، چه جوان باشد و چه پیر.
محمدحسین نیرومند، هنرمند تجسمی و خالق آثار محیطی با موضوع شهادت در گفتگو با خبرنگار ما درباره چگونگی به نمایش گذاشتن مفهوم انتزاعی ایثار بیان کرد: هنرهای تجسمی، به ویژه هنرهای محیطی، این قابلیت را دارند که مخاطب را «درون» اثر قرار دهند. من در یکی از کارهایم از هزاران قطعه آینه استفاده کردم که بیننده ردپای خود را در میان تصاویر شهدا میدید. این یعنی تو هم بخشی از این راهی، این میراث مال توست و تو در قبال آن مسئولی.
وی افزور: این حس همذاتپنداری و مسئولیتپذیری، چیزی است که یک گزارش یا یک کتاب شاید نتواند به آن عمق ایجاد کند. ما با ابزارهای بصری، یک «تجربه» خلق میکنیم، نه صرفاً یک «تماشا».
بر اساس این گزارش، ایثار و شهادت، منبع الهامی بیپایان و زنده برای خلق آثار هنری است. هنرمندان معاصر، با درک شرایط زمانه و با استفاده از زبانهای هنری نوین، میکوشند تا این گنجینه معنوی را نه به عنوان خاطرههایی از گذشته، که به عنوان چراغ راهی برای فردا، به نسلهای بعد منتقل کنند. آنها به ما یادآوری میکنند که روایتگری شهدا، تنها یک تکلیف نیست، یک «سوگند هنری» است؛ سوگندی برای پاسداری از میراثی که آرامش امروز ما، وامدار آن است. تا هنر هست، نام و راه شهیدان نیز جاودانه خواهد ماند.
انتهای پیام/
نظر شما